Μήνας: Ιανουάριος 2020

Δημοσιεύτηκε στισ

Πόνος στον αγκώνα: Τι μπορεί να συμβαίνει;

Ο αγκώνας αποτελεί συχνή ανατομική εντόπιση εμφάνισης οξέως ή χρόνιου πόνου. Η πιο συνήθης αιτία είναι η επικονδυλίτιδα.

Τι είναι η επικονδυλίτιδα;

Η επικονδυλίτιδα είναι μια επώδυνη πάθηση του αγκώνα που εμφανίζεται είτε απότομα μετά από μία αδέξια κίνηση, είτε ως απόρροια επαναλαμβανόμενων κινήσεων ή επαναλαμβανόμενης άρσης βάρους (overuse syndrome).

Ποια είναι τα είδη της επικονδυλίτιδας;

Υπάρχουν 2 είδη επικονδυλίτιδας ανάλογα με το σημείο εμφάνισής της: η έσω, στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα και η έξω, στην εξωτερική πλευρά. Στις δύο πλευρές του αγκώνα βρίσκονται οι επικόνδυλοι (έσω και έξω επικόνδυλος) που είναι δύο οστικές προεξοχές από τις οποίες εκφύονται οι μύες του αντιβραχίου (το τμήμα από τον αγκώνα έως τον καρπό).

Η έξω επικονδυλίτιδα, που είναι συχνότερη από την έσω, είναι τενοντίτιδα ή τενοντοπάθεια (φλεγμονή – εκφύλιση των τενόντων) των μυών που εκτείνουν τον καρπό και συχνότερα του βραχέος κερκιδικού εκτείνοντα τον καρπό που εκφύονται από τον επικόνδυλο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα. Είναι γνωστή και ως αγκώνας των τενιστών (tennis elbow). Ο πόνος ξεκινά από τον τένοντα στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα και μπορεί να εκτείνεται στο αντιβράχιο έως και τον καρπό.

Η έσω επικονδυλίτιδα, είναι τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και στρίβουν το αντιβράχιο προς τα έσω (πρηνισμός) και εκφύονται στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα. Είναι γνωστή και ως αγκώνας του γκόλφερ (golfer’s elbow). Η φλεγμονή εντοπίζεται στην έκφυση των τενόντων από τον επικόνδυλο στην έσω πλευρά του αγκώνα.

Ποια τα αίτιά της;

Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις του αγκώνα σε καθημερινή βάση είτε λόγω δουλειάς είτε λόγω κάποιας δραστηριότητας, μπορεί να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς που οδηγούν σιγά- σιγά σε φλεγμονή, μικρορήξεις και υαλοειδή εκφύλιση του τένοντα.

Συναντάται συχνότερα σε άτομα ηλικίας 30-50 ετών. Εμφανίζεται σε αθλητές και σε χειρώνακτες που ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο κινήσεων σε καθημερινή και πολύωρη βάση. Μερικά από τα επαγγέλματα που ταλαιπωρούνται συχνά από επικονδυλίτιδα είναι του υδραυλικού, του κομμωτή, του ζωγράφου, του κρεοπώλη, του ξυλουργού, του μάγειρα, του πιανίστα και της γραμματέως (και γενικότερα αυτού που δουλεύει πολλές ώρες με υπολογιστή). Τα αθλήματα τα οποία ενοχοποιούνται συχνότερα για την επικονδυλίτιδα είναι: το τένις, το γκολφ, οι ρίψεις, η ενόργανη γυμναστική, η ξιφασκία και η αναρρίχηση.

Υπάρχουν ωστόσο και περιπτώσεις που κάποιος εμφανίζει τη νόσο χωρίς να είναι χειρωνάκτης ή αθλητής (ιδιοπαθής).

Ποια είναι τα συμπτώματα της επικονδυλίτιδας;

Σε γενικές γραμμές τα βασικά συμπτώματα είναι ο πόνος στον αγκώνα που μπορεί να επεκτείνεται στο αντιβράχιο έως τον καρπό κατά τη χρήση του χεριού, καθώς και η αδυναμία στον καρπό όταν ο ασθενής επιχειρεί να πιάσει κάποιο αντικείμενο. Τα συμπτώματα αυτά χειροτερεύουν με τη συνεχή χρήση του χεριού. Σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και η χειραψία, μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη.

Στην έξω επικονδυλίτιδα ο ασθενής μπορεί να νιώθει πόνο ακόμη και στην προσπάθειά του να κρατήσει ένα ποτήρι ή να πιάσει ένα πόμολο. Στην έσω επικονδυλίτιδα μπορεί να συνυπάρχουν ήπια δυσκαμψία και σπανιότερα, μουδιάσματα στα δάχτυλα των χεριών.

Πως  γίνεται η διάγνωση της  επικονδυλίτιδας;

Η διάγνωση της επικονδυλίτιδας γίνεται συνήθως με απλή κλινική εξέταση από το γιατρό. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης ο γιατρός πραγματοποιεί τεστ τοπικής ευαισθησίας τόσο στη μέσα όσο και στην έξω πλευρά του αγκώνα, καθώς και κάποια άλλα ειδικά τεστ κάμψης και έκτασης του αγκώνα υπό αντίσταση. Το ιατρικό ιστορικό σε συνδυασμό με τη κλινική εξέταση είναι συνήθως αρκετά για τη διάγνωση.

Σε περίπτωση αμφιβολιών, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει μαγνητική τομογραφία, υπέρηχο ή ακτινογραφία για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ύπαρξης άλλων παθήσεων. Σπανιότερα, μπορεί να χρειαστεί να γίνει ειδική εξέταση για την αγωγιμότητα των νεύρων- ηλεκτρομυογράφημα- για τον αποκλεισμό της πιθανότητας να υπάρχει πίεση σε αυτά.

Ποια είναι η θεραπεία της επικονδυλίτιδας;

Η αντιμετώπιση της επικονδυλίτιδας αρχικώς γίνεται με αποχή από τη δραστηριότητα που την προκάλεσε. Αν ο πόνος είναι αρκετά έντονος, ίσως χρειαστεί η λήψη αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Συνδυαστικά, μπορείς να εφαρμοστεί παγοθεραπεία (εφαρμογή πάγου για 3-4 φορές την ημέρα επί 15 λεπτά τη φορά).

Είναι σημαντικό να διαπιστωθεί ο λόγος του τραυματισμού, εξετάζοντας  τη τεχνική που εφαρμόζεται κατά την επιτέλεση της άσκησης ή της εργασίας. Γι’ αυτό, ειδικά αν πρόκειται για αθλητική δραστηριότητα, ζητήστε από κάποιον προπονητή να σας εξηγήσει τη σωστή κίνηση που πρέπει να κάνετε (π.χ. πώς να κρατάτε σωστά τη ρακέτα). Επίσης, μπορεί να χρειάζεται αλλαγή ή προσαρμογή του αθλητικού εξοπλισμού, για παράδειγμα στη ρακέτα, όσον αφορά στο μέγεθος ή στη σκληρότητά της (πιο μικρή ή μαλακή ρακέτα).

Αποτελεσματικές είναι και οι ήπιες διατάσεις που ακολουθούνται από ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης. Επίσης, οι φυσικοθεραπείες και ιδιαιτέρως η χρήση του κρουστικού υπερήχου (shock waves therapy) καθώς και οι χειρομαλάξεις μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της επούλωσης των τενόντων.

Αν δεν μπορείτε να αποφύγετε τη δραστηριότητα που προκαλεί την επικονδυλίτιδα, υπάρχει το περιαγκώνιο (ένας ειδικός νάρθηκας για επικονδυλίτιδα) που μπορεί να εφαρμοστεί όταν κάνετε την κίνηση που την επιδεινώνει.

Υπάρχουν άλλες μέθοδοι θεραπείας;

Αν δεν έχουν αποτέλεσμα οι παραπάνω μέθοδοι, μπορεί να εφαρμοστούν κατά περίπτωση ο βελονισμός, η προλοθεραπεία οι εγχύσεις με P.R.P (Πλάσμα Πλούσιο σε αιμοπετάλια) και σπανιότερα, με κορτιζόνη.

Αν περάσουν 6 μήνες εφαρμογής συντηρητικής θεραπείας και δεν έχουμε βελτίωση των συμπτωμάτων, μπορεί ο ασθενής να χρειαστεί να υποβληθεί σε μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, κατά την οποία με τη χρήση μικροσκοπικών εργαλείων και με πολύ μικρές τομές αφαιρείται ο ουλώδης – εκφυλισμένος ιστός που έχει σχηματιστεί και επανακαθηλώνεται ο υγιής τένοντας στον επικόνδυλο.

Οι περισσότεροι ασθενείς (ειδικά στην έξω επικονδυλίτιδα) παρατηρούν μείωση των συμπτωμάτων τους, εφαρμόζοντας απλές συμβουλές όπως ξεκούραση, πάγο, αντιφλεγμονώδη, διατάσεις και ασκήσεις έκκεντρης ενδυνάμωσης.

Ακόμη και αν βελτιωθεί η κατάσταση, καλό θα ήταν η συνέχιση των ασκήσεων και η αποφυγή των κινήσεων που προκαλούν το πρόβλημα, διότι ελοχεύει ο κίνδυνος του υποτροπιασμού και της χρονιότητας.

Της Ειρήνης Κοντοπούλου MD, MSc, Φυσιάτρου – Υγιεινολόγου, Sport Medicine – Acupuncture Specialist, European Board Certified

https://web.archive.org/web/20201127091040/https://www.asist.gr/well-being/ponos-ston-agkona-ti-mporei-na-symvainei/

Share
Δημοσιεύτηκε στισ

Ινομυαλγία: Μήπως πάσχετε και δεν το ξέρετε;

Θα έχετε ίσως ακούσει στον ευρύτερο κοινωνικό σας περίγυρο, κυρίως γυναίκες, να παραπονιούνται για διάχυτους μυϊκούς πόνους άμεσα εξαρτώμενους από την ψυχική διάθεση. Προτού τις χαρακτηρίσετε ως παραπονιάρες, καλό θα ήταν να σκεφτείτε εάν τους συμβαίνει κάτι!

Τι είναι η ινομυαλγία;

H ινομυαλγία είναι ένα μυοσκελετικό σύνδρομο πόνου. Δεν θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενή, ωστόσο επηρεάζει την ποιότητα ζωής του. Χαρακτηρίζεται από διάχυτο και συχνό πόνο με ιδιαίτερη ευαισθησία σε 18 συγκεκριμένα ανατομικά σημεία του σώματος, γνωστά ως σημεία ευαισθησίας (tender points). Η ύπαρξη συνεχούς πόνου προκαλεί έλλειψη αποτελεσματικότητας σε όλους τους κοινωνικούς τομείς με αποτέλεσμα τη δυσθυμία και την απομόνωση.

Ποια είναι τα σημάδια;

Το κύριο σημάδι είναι ο διάχυτος πόνος που κατανέμεται συμμετρικά στην πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια του σώματος (αυχένας, τραπεζοειδής-υπερακάνθιος-θωρακικός-μέσος γλουτιαίος μυς, άρθρωση γόνατος-αγκώνα, οσφύ). Ο πόνος συνήθως διαρκεί πάνω από τρεις μήνες με κύριο χαρακτηριστικό τη μεγέθυνση του με το έντονο stress. Οι ασθενείς αισθάνονται έντονη κόπωση όταν ξυπνούν ακόμα και όταν έχουν κοιμηθεί αρκετά και συχνά ξυπνούν από τον πόνο ή λόγω δυσκολίας στην αναπνοή. Οι ασθενείς με ινομυαλγία ενδέχεται να έχουν προβλήματα μνήμης, μειωμένη συγκέντρωση, διαταραχές διάθεσης και ψυχισμού, πονοκεφάλους, προβλήματα στην άρθρωση της γνάθου, να εμφανίζουν σύνδρομο ανήσυχων ποδιών και διαταραχές στην κινητικότητα του εντέρου (ευερέθιστο έντερο) και της ούρησης.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

H ινομυαλγία είναι μία γενικευμένη διαταραχή και αποτελεί μία εξωαρθρική ρευματική νόσο. Συνδυάζεται με δυσλειτουργία του νευροενδοκρινικού και ανοσοποιητικού συστήματος και γι’ αυτό δεν θεωρείται πλέον μεμονωμένη νόσος αλλά Σύνδρομο Κεντρικής Ευαισθητοποίησης. Στα συμπτώματα της ινομυαλγίας συμπεριλαμβάνονται η πρωινή δυσκαμψία, ατονία, κράμπες, μείωση εύρους κινήσεων, ενθεσοπάθεια, ενώ ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή διαξιφιστικός, καθημερινός, παροξυσμικός και να συνυπάρχει με αλλοδυνία, υπεραλγησία και αιμωδίες.

Ποιες είναι οι αιτίες της εμφάνισής της;

H ινομυαλγία είναι αγνώστου αιτιολογίας. Ενοχοποιούνται γενετικοί, περιβαλλοντικοί, ψυχολογικοί παράγοντες ενώ το μετατραυματικό στρες πιθανότατα συμβάλλει στην εμφάνισή της. Είναι συχνότερη σε γυναίκες και συνδέεται με δυσλειτουργία νευροδιαβιβαστών, μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης και υψηλότερα επίπεδα του αλγογόνου πεπτιδίου P. H ινομυαλγία μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής όταν προϋπάρχει ρευματική (ερυθηματώδης λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα), φλεγμονώδης ή ενδοκρινική νόσος.

Ποιος επηρεάζεται πιο συχνά από την ινομυαλγία;

Οι γυναίκες επηρεάζονται πιο συχνά από τους άντρες. Επίσης, άτομα με ρευματικές ασθένειες, λύκο ή οστεοαρθρίτιδα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της ινομυαλγίας.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνισή της;

Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί μετά από φυσική καταπόνηση ή έντονο stress, χειρουργικές επεμβάσεις ή λοιμώξεις. Ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε το στρες είναι πολύ σημαντικός για την εμφάνιση του πόνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα συμπτώματα αναπτύσσονται σταδιακά χωρίς να υπάρχει εμφανής παράγοντας. Έχει παρατηρηθεί κληρονομική διάθεση για την εμφάνισή της ενώ πρόσφατα ενοχοποιήθηκε γενετική μετάλλαξη στη λειτουργία των νευρικών οδών που επεξεργάζονται το σήμα του πόνου. Ως επακόλουθο της επίμονης νευρικής διέγερσης, προκύπτει η ανώμαλη αύξηση ορισμένων χημικών ουσιών που ευθύνονται για τη μετάδοση του πόνου στον εγκέφαλο. Οι υποδοχείς του πόνου αναπτύσσουν μια μορφή μνήμης, διατηρώντας τη νόσο συνεχώς ενεργή.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;

Η διάγνωση της ινομυαλγίας γίνεται με βάση το ιστορικό διάχυτου μυοσκελετικού άλγους που διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες, αφού έχει αποκλειστεί κάποια υποκείμενη παθολογική αιτία. Η ύπαρξη τουλάχιστον 11 από τα 18 σημεία ευαισθησίας (tender points) προσανατολίζει προς τη διάγνωση της ινομυαλγίας αλλά δεν αποτελεί πλέον απαραίτητο κριτήριο. Για τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών αιτίων διάχυτου μυοσκελετικού άλγους, οι εργαστηριακές εξετάσεις που πραγματοποιούνται είναι αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων, ταχύτητα καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων, ρευματολογικός έλεγχος (ρευματοειδής παράγοντας, αντιπυρηνικά αντισώματα) και οι θυρεοειδικές ορμόνες.

Πώς αντιμετωπίζεται η ινομυαλγία;

Για να αντιμετωπιστεί η νόσος και τα συμπτώματά της χρειάζεται η συνεργασία ασθενή και γιατρού. Παρασκευάσματα που χρησιμοποιούνται σήμερα σε ασθενείς με ινομυαλγία συμβάλλουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η θεραπεία συνήθως είναι συνδυαστική με χρήση αναλγητικών (παρακεταμόλη, μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη), ήπιων οπιοειδών (τραμαδόλη, οξυκωδόνη, ταπεταντόλη), μυοχαλαρωτικών, αντικαταθλιπτικών (τρικυκλικά, αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης/ σεροτονίνης-νοραδρεναλίνης), αντιεπιληπτικών (πρεγκαμπαλίνη, γκαμπαπεντίνη). Ο βελονισμός έχει εξαιρετικά αποτελέσματα όπως και η χρήση της προλοθεραπείας στα trigger points. Επίσης, ο ασθενής πρέπει να  ενημερωθεί για τις απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής του που θα τον βοηθήσουν να συνυπάρξει με την ινομυαλγία. Η ήπια, αερόβια άσκηση (κολύμβηση, υδροθεραπεία), η ψυχολογική υποστήριξη, η ψυχοθεραπεία, η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, δρουν συμπληρωματικά με πολύ καλά αποτελέσματα.

Της Ειρήνης Κοντοπούλου MD, MSc, Φυσιάτρου – Υγιεινολόγου, Sport Medicine- Acupuncture Specialist, European Board Certified

https://web.archive.org/web/20201127010129/https://www.asist.gr/well-being/inomyalgia-mipos-pasxete-kai-den-to-kserete/

Share
Δημοσιεύτηκε στισ

Πάρεση προσωπικού νεύρου

Πάρεση προσωπικού νεύρου

Πολλές φορές έχουμε δει ανθρώπους που το μισό τους πρόσωπο έχει παραμορφωθεί, τις περισσότερες φορές απότομα, δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα τόσο λειτουργικά όσο και αισθητικά!

Πάρεση προσωπικού νεύρου

Ο φόβος και ο επακόλουθος πανικός των ασθενών είναι πολύ μεγάλος! Τι συμβαίνει όμως; Πρόκειται για την πάρεση (παράλυση) του προσωπικού νεύρου! Η πάρεση του προσωπικού νεύρου προκαλεί σημαντική αλλοίωση, της όψης του προσώπου του ασθενούς. Η συχνότερη μορφή παράλυσης του προσωπικού νεύρου είναι η παράλυση τύπου Bell. Πρόκειται για προσωρινή παράλυση του ενός ή και των δύο προσωπικών νεύρων που προκύπτει από κάποιας μορφής βλάβη ή τραυματισμό.

Συνήθως επηρεάζεται μόνο το ένα προσωπικό νεύρο παραλύοντας μόνο τη μια πλευρά του προσώπου αλλά σπανιότερα μπορεί να επηρεαστούν και οι δύο πλευρές του προσώπου εάν βλαφθούν και τα δύο νεύρα. Δεν έχει σχέση με το εγκεφαλικό επεισόδιο. Η πάθηση περιγράφηκε για πρώτη φορά το 19ο αιώνα από το Σκωτσέζο χειρουργό Charles Bell και πήρε το όνομα του. 

Μερικά στοιχεία ανατομίας

Υπάρχουν βασικά δύο προσωπικά νεύρα, ένα στην κάθε πλευρά. Αποκαλούνται επίσης 7ο ζεύγος κρανιακών νεύρων ή 7η εγκεφαλική συζυγία. Αρχίζουν από τον εγκέφαλο και για να φθάσουν στην περιοχή του προσώπου, διέρχονται από ένα στενό οστικό κανάλι του κρανίου που βρίσκεται κάτω από το αυτί. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του, το κάθε προσωπικό νεύρο βρίσκεται πλαισιωμένο από το στενό αυτό οστικό κανάλι.

Το κάθε προσωπικό νεύρο, ευθύνεται για την κινητικότητα των μυών στην αντίστοιχη πλευρά του προσώπου. Ελέγχουν μεταξύ άλλων τις κινήσεις του ανοίγματος και κλεισίματος των ματιών, των εκφράσεων του προσώπου, όπως το χαμόγελο, τη συνοφρύωση και άλλες.

Επίσης το προσωπικό νεύρο, ελέγχει τη λειτουργία των δακρυγόνων αδένων, των σιαλογόνων αδένων και των μυών ενός οσταρίου στο μέσο αυτί που ονομάζεται αναβολέας. Το προσωπικό νεύρο ευθύνεται επίσης για τη μεταφορά προς τον εγκέφαλο των αισθήσεων γεύσης από τη γλώσσα.

 

Τι συμβαίνει λοιπόν

Οι βλάβες στο προσωπικό νεύρο, προκαλούν μερική ή ολική διακοπή των μηνυμάτων που μεταφέρονται από το εγκέφαλο προς τους μυς, άλλα όργανα του προσώπου ή άλλων περιοχών και αντίστροφα. Λόγω της πολυπλοκότητας των λειτουργιών του προσωπικού νεύρου, η κλινική εικόνα που δημιουργείται είναι σύνθετη, με αδυναμία ή πλήρη παράλυση, συνήθως αλλά όχι αποκλειστικά, της μιας πλευράς του προσώπου.

 

Αιτίες της παράλυσης

Η φλεγμονή, το οίδημα (πρήξιμο), η συμπίεση ή άλλη βλάβη του προσωπικού νεύρου, προκαλεί την παράλυση τύπου Bell. Το τι ακριβώς ευθύνεται για τη γένεση του προβλήματος, είναι άγνωστο.

Μια από τις επικρατέστερες θεωρίες για τη γένεση της παραλυσίας Bell, είναι ότι μια ιογενής μόλυνση (ιογενής μηνιγγίτιδα ή μόλυνση από τον ιό του απλού έρπητα Herpes Simplex Virus που ευθύνεται για τον επιχείλιο έρπητα), προσβάλλει το προσωπικό νεύρο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η προσβολή και μόλυνση του νεύρου από ιό, προκαλεί φλεγμονή και συμπίεση του νεύρου στο στενό οστικό κανάλι από το οποίο διέρχεται. Έτσι επηρεάζεται η κυκλοφορία του αίματος που παρέχει το απαραίτητο οξυγόνο στο νεύρο με αποτέλεσμα να προκαλείται θάνατος ενός αριθμού νευρικών κυττάρων.

Σε ήπιες περιπτώσεις, επηρεάζεται μόνο η μυελίνη, η μονωτική δομή που επικαλύπτει και απομονώνει τα νεύρα. Σε άλλες περιπτώσεις όμως, όταν χάνονται νευρικά κύτταρα, το πρόβλημα είναι σοβαρότερο.

Η πάθηση έχει επίσης συσχετισθεί με διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως άλλες ιογενείς παθήσεις (γρίπη, κρυολόγημα), χρόνια μέση ωτίτιδα, ψηλή πίεση, διαβήτη, σαρκοείδωση, όγκους, νόσο του Lyme, τραυματισμούς με κάταγμα του κρανίου ή τραυματισμούς στο πρόσωπο.

Συμπτώματα και σημεία

Το προσωπικό νεύρο, ευθύνεται για πολλές και πολύπλοκες λειτουργίες. Για αυτό οι βλάβες του, οδηγούν σε πολλά προβλήματα.

Τα σημεία και συμπτώματα αρχίζουν ξαφνικά και κορυφώνονται σε 48 ώρες. Μπορεί να πάρουν διαφορετική μορφή από ασθενή σε ασθενή και να έχουν διαφορετικό βαθμό σοβαρότητας, από μικρή αδυναμία έως πλήρη παράλυση.

Στην κλινική εικόνα περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

  • Σπασμωδικές κινήσεις, αδυναμία ή παράλυση της μίας ή και των δύο μεριών του προσώπου
  • Μούδιασμα στην πλευρά που προσβλήθηκε
  • Χαμήλωμα του βλεφάρου και της γωνίας του στόματος. Το μάτι που επηρεάζεται δεν μπορεί να κλείνει πλήρως
  • Διαφυγή σάλιου από το στόμα
  • Ξηρότητα του ματιού ή του στόματος
  • Προβλήματα γεύσης
  • Υπερβολικό δάκρυσμα από το ένα μάτι
  • Σημαντική αλλοίωση της όψης του προσώπου του ασθενούς που προκαλείται λόγω των πιο πάνω σημείων
  • Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι ενοχλήσεις ή πόνος στην περιοχή της σιαγόνας ή πίσω από το αυτί, βουητό στο ένα ή και στα δύο αυτιά, πονοκέφαλος, απώλεια γεύσης, υπερευαισθησία στους ήχους από την πλευρά που έχει προσβληθεί, δυσκολίες ομιλίας, ζαλάδες και δυσκολίες του ασθενούς όταν τρώει ή πίνει

Η πάθηση επηρεάζει εξίσου άνδρες και γυναίκες. Προσβάλλει 1 στους 2.000 κάθε χρόνο.

Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά είναι σπανιότερη πριν από τα 15 και μετά από τα 60 έτη. Είναι επίσης συχνότερη σε έγκυες, σε διαβητικούς και σε ασθενείς με γρίπη η κοινό κρυολόγημα.

 

Υπάρχει θεραπεία;

Όσο πιο γρήγορα παρέμβουμε, τόσο γρηγορότερα θα αναστραφεί η κατάσταση! Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την πάρεση παρά μόνο συμπωματική. Χορηγείται κορτιζόνη από το στόμα σε μεγάλη δόση η οποία σταδιακά μειώνεται ενώ διενεργούμε ειδικές εξετάσεις για να βρούμε την αιτία της πάθησης. Η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και λιθοειδών οστών είναι η πιο ειδική, κυρίως για τον αποκλεισμό όγκων. Για την πρόγνωση της πορείας, το ηλεκτρομυογράφημα είναι η ενδεικνυόμενη εξέταση, συνήθως μετά τις 21 μέρες εφόσον δεν έχει υποστραφεί το φαινόμενο.

Ο βελονισμός και ιδιαίτερα ο ηλεκτροβελονισμός είναι μία επιβεβλημένη πρακτική για την επαναφορά της λειτουργίας των μυών του προσώπου σε συνδυασμό με την τεχνική του bio feedback δηλ. τη εκτέλεση ειδικών ασκήσεων με τη βοήθεια του ηλεκτρικού ρεύματος εκτελούμενες μπροστά σε καθρέπτη.

Της Ειρήνης Κοντοπούλου MD, MSc, Φυσιάτρου – Υγιεινολόγου, SportMedicine– AcupunctureSpecialist, EuropeanBoardCertified

https://web.archive.org/web/20201127012306/https://www.asist.gr/well-being/paresi-prosopikou-neyrou/

Share